Het ervaringsinzicht van Geert

Hoe kwam je tot het inzicht dat je je mindset moet veranderen?

Geert:

“5 jaar gele­den was ik som­ber, op het depres­sie­ve af. Ik was lang­du­rig arbeids­on­ge­schikt, geschei­den en altijd zo moe… Op een dag las ik in een boek – ik weet niet eens meer welk boek – deze zin: ‘Alles wat je aan­dacht geeft, groeit’. En het was of ineens mijn ogen open­gin­gen. Als je je richt op het nega­tie­ve, dan zal dat groei­en; de som­ber­heid was mijn per­spec­tief op het leven gaan bepa­len. Ik rea­li­seer­de me plot­se­ling dat ik nog zoveel goeds in mijn leven had: een fijn huis, vrien­den, elke dag te eten en een war­me dou­che. Ik had eigen­lijk zoveel om dank­baar voor te zijn. In no time ver­an­der­de mijn mind­set en daar­mee mijn hele leven. Zo werd mijn ziek­te een wake up call.”

Wat veranderde er door dit inzicht?

“Ik kwam let­ter­lijk en figuur­lijk mijn bed uit. Ik begon met klei­ne wan­de­lin­gen in de natuur. Waar ik voor­heen liep te den­ken hoe jam­mer het was dat ik niet meer zo ver kon lopen als vroe­ger, ging ik nu om me heen kij­ken en genoot ik van het won­der van de natuur. Ik ging mijn vrien­den weer opzoe­ken, die ik uit schaam­te uit de weg was gegaan. Ik voel­de me een loser omdat ik zo wei­nig deed en dacht dat ik daar­door ook wei­nig te ver­tel­len had. Ik ging in gesprek met mezelf: ‘Geert, stóp met die nega­tie­ve gedach­ten, je bent toch ook een mens en ieder mens heeft kwa­li­tei­ten en mag er zijn’. Ik begon meer in moge­lijk­he­den te den­ken, in wat ik nog wél kon. Ik vind wan­de­len leuk en ik vind klet­sen leuk, dus ik bood mij aan als wan­del­vrij­wil­li­ger bij een ver­zor­gings­huis in de buurt, de bes­te stap die ik in jaren gezet heb! Ik genoot van het wan­de­len en de mooie gesprek­ken en het gaf mij een goed gevoel dat ik niet meer alleen voor mezelf leefde.

Dage­lijks oefenen
Ik ging me ver­die­pen in de posi­tie­ve psy­cho­lo­gie en spi­ri­tu­a­li­teit door veel te lezen. Vroe­ger, toen ik nog werk­te als orga­ni­sa­tie­ad­vi­seur, was ik per­fec­ti­o­nis­tisch en altijd streng voor mezelf. Maar nu leer­de ik iets anders: elke keer dat die ‘inner­lij­ke cri­ti­cus’ aan het woord is, kan je ook een ande­re keu­ze maken en kie­zen voor een stem die ‘spreekt’ met com­pas­sie en vrien­de­lijk­heid. Door dit bewust te doen en dage­lijks te oefe­nen is het nu een auto­ma­tis­me gewor­den. Ik heb geleerd meer van mezelf te hou­den en ik ben daar­door zó ver­an­derd! Hoe je in het leven staat bepaalt niet alleen hoe je je leven beleeft, maar ook hoe je de din­gen dóet. Ik ga bij­voor­beeld anders om met mijn ver­moeid­heid. Ik beweeg meer en ik weet beter waar ik ener­gie van krijg. Ik ben een coa­chings­op­lei­ding gaan doen en heb een cur­sus vita­li­teit ont­wik­keld. En nu ben ik bezig mijn eigen coa­chings­prak­tijk op te zet­ten. Ik leef veel bewus­ter en meer in het hier en nu en daar­door kòst alles ook min­der ener­gie. Ik merk dan ook dat ik daad­wer­ke­lijk meer ener­gie heb: 2 jaar gele­den sliep ik nog 11 uur per nacht en dan ook nog ’s mid­dags. Nu heb ik vol­doen­de aan 9 uur en hoef ik over­dag niet meer te slapen.

Hart
Een belang­rijk gevolg van mijn ver­an­de­ring is voor mij de inner­lij­ke rust die ik nu ervaar, mede dank­zij het toe­pas­sen van het gedach­te­goed van Eck­hart Tol­le. Ik maak me geen zor­gen meer over din­gen waar ik niks aan kan doen. Ik weet dat ik het wel aan zal kun­nen, wat er ook op mijn pad komt. En door het omgaan met de tegen­sla­gen in mijn eigen leven, heb ik ook meer begrip gekre­gen voor ande­ren, waar­door ik nu veel fij­ne­re con­tac­ten heb. Mijn hart staat meer open en dat voelt heel fijn. Ik geniet van iede­re dag.”