Mari­an­ne (46 jaar) uit Zeist heeft twee keer kan­ker gehad. Na de behan­de­lin­gen pak­te zij haar leven weer op, maar de kan­ker had haar ver­an­derd. Ze bleef moe, alles ging niet meer zo snel als voor­heen en ze had geen ple­zier meer in haar werk bij een finan­cie­le dienst­ver­le­ner. Aan­van­ke­lijk bleef ze toch uit angst voor het onbe­ken­de,  maar door de situ­a­tie op het werk bespreek­baar te maken luk­te het haar om ande­re keu­zes te maken.

Hoe kwam je tot het inzicht dat angst weinig goeds oplevert?

“Mari­an­ne: “Nadat ik voor de twee­de keer was her­steld van kan­ker en weer aan het werk was, merk­te ik dat ik niet meer blij was met wat ik deed. Het wer­ken kost­te me veel ener­gie en lever­de te wei­nig ple­zier op. Het voel­de als­of ik op weg was naar een burn-out en dat was niet de rich­ting die ik op wil­de. Maar ik voel­de me ook niet vrij om op zoek te gaan naar iets anders. Angst leid­de ertoe dat ik juist in de situ­a­tie bleef zit­ten. Dit gaf onvre­de, want ik wil­de hele­maal niet in mijn werk blij­ven han­gen uit angst voor het onbe­ken­de. Ik ben me toen gaan afvra­gen waar ik nou eigen­lijk bang voor was. Ik merk­te dat bang zijn me klein maak­te en me ver­keer­de keu­zes liet maken. En ik ont­dek­te dat het dus eigen­lijk niks ople­vert. Toen ik dat door­had, kon ik beter naden­ken over wat ik écht belang­rijk vind in het leven en kon ik een eer­ste stap zet­ten op weg naar verandering.”

 

Wat veranderde er?

“Ik besloot om mijn onvre­de op mijn werk bespreek­baar te maken. Ik ging naar mijn lei­ding­ge­ven­de en ver­tel­de hem dat ik vond dat mijn werk niet meer bij me pas­te. En toen gebeur­de er iets wat ik niet ver­wacht­te: mijn werk­ge­ver bleek graag met me mee te wil­len den­ken en me te steu­nen. Samen zijn we gaan kij­ken naar moge­lij­ke oplos­sin­gen en er bleek veel meer moge­lijk dan ik gedacht had. Uit­ein­de­lijk ben ik op een pret­ti­ge manier gere-inte­greerd en heb ik ver­vol­gens zelf beslo­ten om ont­slag te nemen en voor mezelf te begin­nen. Dat bete­kent dat ik nu écht zelf rich­ting kan geven aan mijn werk en zelf kan bepa­len wat ik ga doen en hoe. Ik sta voor een nieu­we, span­nen­de uit­da­ging en vind het heel fijn dat ik werk kan gaan kie­zen dat bij me past. Ik wil iets doen met meer toe­ge­voeg­de waar­de en met leu­ke men­sen. Wat het gaat wor­den weet ik nog niet, maar een full­ti­me baan wil ik niet meer en leuk werk dat vol­doen­de moge­lijk­he­den gene­reert om lek­ker te leven is meer dan genoeg. Kan­ker heb­ben is niet het ein­de van de wereld, maar er horen wel ande­re keu­zes bij om te komen tot de din­gen die ik echt belang­rijk en leuk vind.”

Tip van Marianne voor een leven 2.0

Op zoek naar werk? Onbe­perkt aan de slag orga­ni­seert voor ieder­een met een arbeids­be­per­king regel­ma­tig Meet&Greets waar­bij werk­ge­vers en werk­zoe­ken­den elkaar op een leu­ke en infor­me­le manier recht­streeks ontmoeten.